Yanlış yapmak istiyorum

Koskoca kadın Gülfem teyze bağırıyordu meydanın ortasında bir yandan yerinde zıplıyor bir yandan da bağırıyordu: “ben artık yanlış yapmak istiyorum! Bıktım sizin doğrularınızdan! Ne hayır geldi bunca doğrudan? Annemin karnından çıkıp şu dünyaya gözümü açtığımdan beri acı çekiyorum. O acılar içinde kıvranırken arada gülümsüyorum. Ne zaman gülümsediğimi görseler sanıyorlar ki sürekli mutluyum. Sanıyorlar ki başıma ne gelirse gelsin, ülkeyi yangın alıp götürse bile yine gamsızca etrafıma bakıp gülümseyeceğim ve bundan en ufak bir üzüntü bile yaşamayacağım. Yas nedir bilmiyorum sanıyorlar. Bir türlü anlamıyorlar her doğum bir sancı ile gerçekleşiyor. Annenin tüm çığlıkları odayı kaplıyor, derin nefes al nefes ver! Hadi ha gayret! Sonra bir bebe çıkıyor ortaya! O da ağlamaya başlıyor. Ağla be çocuk! Doya doya ağla! Gün gelecek sen ağlıyorsun diye seni kınayacaklar! Ağlamaktan belki utanacaksın! Hatta aa koskoca kadınsın/erkeksin ağlanır mı buna diyecekler! Ama dünyaya geldiğin an ağladığın içinse sevinecekler. Adeta bu dünyada nefes almaya başladığının emaresi bu ağlamak. Hoşgeldin bebe bu dünyaya! Sahi yeryüzündeki ilk ağlama tecrübende acı çektin mi? Bak sana o anda yanlış yapıyorsun demedikleri için şanslısın. Gerçi ağlamazsan da endişelenecekler.”

Gülfem teyze mahallenin deli kadını diye ün salmıştı. Sahi neden deli diyorlardı sana Gülfem teyze? Duymak istemedikleri şeyleri yüzlerine vuruyorum. Hoşlarına gitmiyor. Ama bir zararım da yok onlara. O yüzden deli işte deyip geçiyorlar. Ama en ufak bir zararım olsa bana cadı diyip mahallenin ortasında yakarlardı eminim.

Ya peki yanlış yapmak? Sürekli ya hata yaparsam ya düşersem ya aksilik benden kaynaklı olur diye diken üstünde yaşamak aslında o kadar zor ki! Hata yapıp bisikletinden düşüp dizini yaraladığında bile canın o kadar acımayacak. Dizindeki yara daha sonra iyileştiğini biliyor musun? İnsanlar en temel şeylerde gözlerini kırpmadan yaparken mesela çalarken çırparken bir başka şeyde hata/yanlış yapmaktan deli gibi korkabiliyor. Tüm hayatımı ama bunu yaparsam ne olur şunu yaparsam ne olur diyerek harekete bile geçemeden günlerim aktı gitti. O yüzden artık ben sadece yanlış yapmak istiyorum. Zaten şu an ne yaparsam yapayım kaybedeceğim de bir şey kalmadı. Senin yanlış dediklerin benim doğrularım artık! Hadi benimle beraber haykır “yanlış yapmak istiyorum!”