Bu iki günü birden birleştireceğim. Çünkü hiç yazacak vaktim yoktu. Gün içinde de arada ne yazsam filan diye düşündüm. Biraz telaşlı halim geldi aklıma, aynı zamanda da gamsız olabiliyorum. Bugünün şarkısı da Grup Abdal- Kirpiğin kaşına değdiği zaman olsun. Çünkü kirpiğim cidden kaşıma değebiliyor.
21.gün geldi ve gidiyor. 30uma kaç gün kaldı şunun şurasında? Bugünün şarkısı Rumen müzik grubu Hi-Q’dan Buna diminieata(=günaydın). Benim çok sevdiğim romence şarkılarından biri. Bu aşağıdaki videoda şarkının iki versiyonu var. Ben ikincisini seviyorum, birincisi kulüpler için düzenlenmiş. İkincisi ise akustik.
Merhaba 20.gün. Resmen 10 gün kalmış 30uma. Bugünün şarkısı ise çok eskilerden (2003 de eskimiş), ama ben bu şarkıyı tabii çok sonrasında duydum, dinledim ve beğendim. Sinem’in o blog sayfasını bulsam onu da burada paylaşırdım.
Bugünün şarkısı Ochi Chernye olsun. Bu şarkıyı eski bir arkadaşın tavsiyesi ile dinlemiştim. Mikhail Shufutinsky – Ochi Chernye ( TR=kara gözler)
Yapılacak listesi yapıyorum. Ama bir gün resmen yetmiyor bitirmeye. Bugün bir saatte bitiririm dediğim işe 2.5 saat vakit ayırdım. Burada ilk kez bir laboratuvar dersinde asistan olarak çalıştım. Gerçi bunun için ayrıca para vermeyecekler ama tamamlamam gereken kredi için kullanabileceğim. Tüm öğleden sonram da bu kursa gitti.
Kurstan sonra nihayet tez önerimin son halini hocalara mail atabildim. Umarım bu hafta enstitüye teslim edebileceğim. Esasında bunun biteceğine de pek inanmıyordum. Ama bitiyormuş be! Üzerimde yorgun bir mutluluk var.
Yeni yıl ve noel tatilinden sonra bugün yeniden mesai başı yaptık Wageningen’de. Bayağı yoğun bir gün geçirdim ve bitirmem gereken işleri de bitirebilmiş değilim henüz. Bugünün şarkısı Candan Erçetin ft Ceza – Bu şehir olsun.
Bu seriye başladığım günden beri gün içinde acaba ne yazsam diye düşündüğüm oluyor. Her gün yazmak cidden zormuş. Hatta geçenlerde aklıma geleni telefonuma sesli kaydettim. Çünkü yürüyordum ve o anda yazmak yerine ses kaydı yapmak daha elverişli geldi. Zaten genelde yürürken aklıma bir sürü şey gelir ve sonra unuturum. Belki 2020de böyle bir alışkanlık edinebilirim. Burada danışmanlarımdan Henk her gün okula yürüyerek geliyor. Yaklaşık yarım saat sürüyormuş evden okula varması. Yürürken düşünmek bana iyi geliyor diyor. Sabahleyin mesela gün içinde ne yapacaklarını düşünüyormuş. Ama insan unutuyor işte o an aklına gelenleri.